ترکیب: نکات اساسی
به عنوان مربی تیم، این شما هستید که تصمیم می‌گیرید تیمتان چطور بازی کند و از چه ترکیبی استفاده نماید. قبل از هر مسابقه، از طریق صفحه‌ی چیدمان که در مقابل فهرست مسابقات قرار دارد، ترکیب خود را ارسال می‌کنید. چیدمان هر مسابقه باید حداقل تا ۲۰ دقیقه قبل از شروع بازی، ارسال شده باشد؛ البته به یاد داشته باشید که ممکن است ساعت داور با ساعت شما یکی نباشد؛ بنابراین حتی‌الامکان از چیدن ترکیب در آخرین دقیقه، خودداری کنید.
همچنین می‌توانید یک ترکیب را به عنوان پیش‌فرض انتخاب کنید (که پیشنهاد می‌کنیم محض احتیاط این کار را انجام دهید). هت‌تریک این ترکیب را برای بازیهای بعدی شما در نظر می‌گیرد؛ اما می‌توانید بسته به شرایط خاص هر بازی، آن را تغییر دهید.
بازیکنان اصلی و ذخیره
برای هر مسابقه یازده بازیکن اصلی، بازیکنان ذخیره، زننده‌ی ضربات ایستگاهی و کاپیتان تیم را انتخاب می‌کنید. در صفحه‌ی پیشرفته‌ی چیدمان (نسخه‌ی فلش)، با کشیدن و رها کردن موس، تعیین می‌کنید که کدام بازیکن در کجا بازی کند.
اگر یکی از بازیکنانتان مصدوم شود، بازیکن ذخیره برای آن پست وارد زمین می‌شود. در صورتی که برای پستی به‌خصوص، بازیکن ذخیره را مشخص نکرده باشید و یا اگر بازیکن ذخیره هم مصدوم شود، یکی دیگر از بازیکنان ذخیره به‌صورت خودکار برای بازی انتخاب می‌شود.
اگر هیچ بازیکن ذخیره‌ای نداشته باشید، مجبورید بازی را با ۱۰ بازیکن ادامه دهید. اگر بازیکنان ذخیره تمام شده باشند (یا اصلاً تعیین نکرده باشید) و دروازه‌بان شما مصدوم شود، یکی از بازیکنان داخل زمین، درون دروازه می‌ایستد.
همچنین می‌توانید از سیستم تعویض استفاده کنید. برای اطلاعات بیشتر، به فصل تعویض رجوع کنید.
عدم چیدن ترکیب حداقلی نفرات
به این نکته توجه کنید که برای شروع بازی در لیگ یا جام‌حذفی به حداقل ۹ بازیکن احتیاج دارید.
اگر ترکیب شما کمتر از ۹ بازیکن دارد، اما بازیکنان دیگری را در تیم خود دارید، کارمندان باشگاه وارد عمل می‌شوند و ترکیب را برای آن مسابقه خاص مشخص می‌کنند. وقتی این اتفاق بیفتد، در مقایسه با زمانی که خودتان ترکیب را ارسال کرده بودید، روحیه تیمی، فرم، اعتماد به نفس و تجربه ترکیب تیم شما کاهش می‌یابد. نکته مثبت این است که بازیکنان همچنان به ازای این مسابقه تمرین می‌بینند و این کاهش‌ها برای یک مسابقه است.
اگر بازیکنان کافی در تیم برای یک ترکیب معتبر وجود نداشته باشد، تیم شما در زمین حاضر نخواهد شد. تیم شما به روشی که در بالا توضیح داده شد، جریمه می‌شود، ولی علاوه بر آن اثرات منفی برای بازیهای بعد هم باقی می‌ماند. هرگونه تمرین موثر نیز از بین می‌رود.
اگر شما ترکیب حداقل ۹ نفره‌ای را در بازیهای دوستانه و یا بازیهای لیگ جوانان نتوانید ارسال کنید، لذا بازیکنانی از تیم محله جایگزین تیم شما خواهند شد. بر خلاف بازیهای غیر دوستانه، این اقدام تاثیر منفی در تمرین دهی برای بازیکنانی که در بازی غیر دوستانه آن هفته حضور داشته‌اند، نخواهد داشت.
انتخاب ترکیب تیم
با هر سیستمی که امکان ایجادش در صفحه‌ی چیدمان وجود داشته باشد، می‌توانید بازی کنید. در صفحه‌ی تمرینات نیز فهرست تمام سیستم‌ها وجود دارد.
آنچه دانستنش اهمیت دارد این است که وقتی بیش از یک بازیکن در یک موقعیت وسط (مدافع وسط، هافبک وسط یا مهاجم وسط) بازی کنند، قادر نخواهند بود با تمام ظرفیتشان در عملکرد تیمی دخیل باشند. این کاهش سهم، برای سه بازیکن بیش از دو بازیکن است. منطق پشت این قضیه، این است که وقتی بیش از یک بازیکن در یک منطقه بازی کنند، به یکدیگر تکیه کرده و قادر نخواهند بود با تمام ظرفیت خود همکاری کنند.
به‌طور خلاصه، یک بازیکن تنها در موقعیت وسط، سهم ۱۰۰ درصدی دارد. استفاده از دو بازیکن در یک موقعیت وسط، این سهم را کمتر می‌کند (که بر هر دو اثرگذار است) و استفاده از سه بازیکن، سهم ذکر شده را باز هم کمتر می‌کند (که بر هر سه تأثیرگذار است). این کاهش، تمام مهارت‌های بازیکن را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
اندازه‌ی کاهش سهم، برای هافبک‌ها بیشتر از مهاجمان و برای مهاجمان بیشتر از مدافعان وسط است. اگر بخواهیم دقیق‌تر بگوییم، کاهش سهم برای هافبک‌های وسط، در حدود دو برابر مدافعان وسط است. برای مهاجمان، این کاهش تقریباً چیزی بین دو مقدار فوق است.
تاکتیک و نگرش تیم
در صفحه‌ی چیدمان، می‌توانید تاکتیک و نگرش تیمی را برای هر بازی تعیین کنید. انواع مختلف تاکتیک‌ها در فصل «مسابقه: تاکتیک‌ها» و نگرش تیمی در فصل «روان‌شناسی» توضیح داده شده است.
دستورات بارگیری
با یارگیری، شما به یک بازیکن دستور می‌دهید که یک بازیکن کلیدی تیم حریف رو دنبال کنه و سعی کنه اونو مهار کنه. یارگیری هیچگاه بدون ریسک نیست، پس محطاتانه از آن استفاده کنید. با این حال با بازیکن مناسب و در زمان مناسب می‌تونه روش کارآمدی برای برابر کردن شانس پیروزی در یک بازی باشه.
قاعده از این قرار است که شما به یکی از بازیکنانتان دستور می‌دهید تا سایه به سایه یک بازیکن خاص در تیم حریف بدود و مانع از حرکت او شود. اگر بازیکن رقیب در میدان باشد، این دستور بعد از ۵ دقیقه فعال می‌شود و بازیکن شما مشارکتی کمتر از حالت عادی در تیم شما خواهد داشت. به طور مشخص، اگر بازیکن رقیب نزدیک بازیکن شما باشد، ۵۰٪ و در صورتی که دورتر بازی کند، ۶۵٪ کمتر مشارکت خواهد داشت. فایده این کار این است که مشارکت بازیکن هدف هم احتمالا کاهش خواهد یافت. این مسأله بستگی به کارآیی بازیکن شما به عنوان یارگیر دارد. این کار صد البته که فوت و فن دارد و شما باید موقعیت‌هایی را که یارگیری نتیجه مثبت دارد، بیابید و در غیر این صورت از آن پرهیز کنید.
بازیکنی که دستورالعمل یارگیری گرفته است، دستورات دیگر را نخواهد گرفت: این بدان معناست که دادن دستور یارگیری به یک بازیکن، هر دستور دیگری راجع به بازی تهاجمی، تدافعی، رو به کنار و یا رو به وسط را ملغی می‌کند.
شما فقط می‌توانید یک دستور یارگیری در مسابقه به یکی از مدافعان یا هافبک وسط‌های خود بدهید و فقط یک مهاجم، هافبک کنار یا هافبک وسط حریف را یارگیری کنید. اگر بازیکن مورد نظر در ترکیب نباشد یا در پست قابل یارگیری حضور نداشته باشد، دستور بدون حاصل است ولی بازیکن شما ۱۰ درصد از مهارت‌های خود را به عنوان جریمه از دست می‌دهد. اما اگر در طول بازی، بازیکن مورد هدف یارگیری با تعویض وارد زمین شود و یا به پست قابل یارگیری انتقال داده شود، ممکن است دستور یارگیری فعال شود.
در حالی که دستور یارگیری در حال اجراست، بازیکنی که یارگیری را انجام می‌دهد کمکی با مهارت‌هایش به تاکتیک تیمی (مانند ضدحمله یا پرس) نمی‌کند. اما اگر دستور یارگیری فعال نشده باشد، بعد از اعمال ۱۰٪ جریمه‌ی نام برده شده در بالا، او با مهارت‌هایش به کمک تاکتیک تیمی می‌آید.
مهارت دفاع مهمترین عامل برای یارگیری است. این مهارت با بالاترین مهارت بازیکن مورد هدف مقایسه می‌شود. این مقایسه تعیین کننده تأثیرگذاری یارگیری روی میزان مشارکت بازیکن مورد هدف است. مهارت دفاع بازیکنان قدرتی ۱۰٪ در محاسبه‌ی یارگیری تقویت می‌شود و بازیکنان بدون تخصص ۵٪. برای بازیکنان مورد هدف، داشتن تخصص تکنیکی جریمه‌ی ۸ درصدی را برایشان در این محاسبه به همراه دارد، اما تخصص غیر قابل پیش‌بینی ۸ درصد تقویت می‌شود. فرم، قدرت بدنی، تجربه، وفاداری، بازیکن بومی بودن و وضعیت جسمانی برای بازیکن انتخاب شده برای یارگیری و بازیکن مورد هدف با اهمیت است. به این نکته توجه داشته باشید که تمام این جریمه‌ها و ضریب‌های مثبت ناشی از تخصص، فقط برای محاسبه‌ی یارگیری مد نظر قرار می‌گیرند و در امتیازات عملکرد تیم لحاظ نمی‌گردد.
هرگونه اثر منفی برای بازیکن یارگیر، روی تمامی مهارتها به جز دروازه‌بانی و ضربات ایستگاهی اثرگذار است. تاثیر منفی بر روی بازیکن هدف، همچنین شامل مهارت دفاع نیز می‌گردد.
دستورات فردی
به هر بازیکن داخل زمین (غیر از دروازه‌بان) می‌توانید دستورات فردی بدهید. مثلاً می‌توانید به هافبک وسط خود بگویید که «دفاعی» بازی کند.
این بدان معنی است که او هنوز هافبک وسط است، اما روی دفاع بیشتر از حالت عادی و در حمله کمتر از حالت عادی تمرکز خواهد داشت. چهار نوع دستورات فردی وجود دارد. برای اطلاع از اینکه هر کدام از دستورات فردی چه معنی‌ای برای هر پست می‌دهد این
جدول را ببینید. همچنین می‌توانید از یک بازیکن خود بخواهید تا ستاره تیم مقابل را یارگیری کند. در بخش یارگیری توضیحات بیشتری راجع به آن داده شده است.